....

 Δεν εχω ψυχολογικα προβληματα ουτε ειμαι συναισθηματικα φορτισμενη. Ναι, με πιανουν τα δακρυα οταν βλεπω ενα αδεσποτο (κυριως σκυλο, τους νιωθω καλυτερα), μεσα στην βρωμα της πολης να με κοιταει και να ζηταει απλα "βοηθεια". Οπως ειπα και πριν οχι δεν εχω καποιο προβλημα επειδη αισθανομαι..και θα επρεπε να νιωθεις σκουπιδι, που εισαι, που ενα αδεσποτο ειναι πιο εμπιστο να μιλησεις, συμμεριζεται τον πονο μου και εχει πολυ περισσοτερο μυαλο και συναισθημα απο το ειδος σου. Ο,τι δινει παιρνει. Το ειδος σου απλα "τον παιρνει", και κοιτα μαλακα με βαζεις σε θεση να μιλαω αισχρα. Παραδεξου οτι δεν ειναι λιγοι αυτοι που απογοητευτηκαν απο τους ανθρωπους. Θα επρεπε να ντρεπεσαι με την αηδια που κουβαλας και προκαλεις στους αλλους. Γεμιζεις το κεφαλι σου με σκατα και κρεμεσαι απο  καποιον αλλον και τον κανεις αναγκη σου, τον κανεις το ναρκωτικο σου που αν δεν παρεις "την δοση σου" την γαμησες(παλι εβρισα), εξαρτιεσαι. Μηδενικη δυναμη και πεφτεις στο χαμηλοτερο επιπεδο που εχει υπαρξει. Σιχαινομαι το ειδος σου και γι'αυτο παντα θα πινω "στην υγεια των αδεσποτων".

03:20 μμ

...ενα δωματιο κρυο. και ασπρο. και μυριζε περιεργα...
              μεσα στα νυχια της βρεθηκαν κομματακια δερματος..
..το προσωπο της ειχε σημαδια υγρασιας (εκλαιγε)  
 Η κοπελα ειχε πανικοβληθει..ηταν γεματη μελανιες και χτυπιοταν στους τοιχους του σπιτιου της..
φωναζε για να την ακουσει καποιος να ερθει να της χωσει μια σφαλιαρα να συνελθει....εγδερνε το δερμα της και εσκαβε το σωμα της προσπαθωντας να βρει τον αληθινο της εαυτο μεσα της (καποιος της ειχε πει να ψαξει βαθια μεσα της για την αληθεια)..ξεριζωνε τα μαλλια της και σερνωταν στο πατωμα..
..οι ιατροδικαστες κοιταζονται μεταξυ τους..
Ωρα θανατου: 03:20 μμ
Αιτια θανατου: σοβαρη απωλεια ποσοτητας αιματος
Αιτια αυτοκτονιας: σνιφαρισμα ναρκωτικων ουσιων μαζι με μια μεγαλη δοση πραγματικοτητας

με μια αγνωστη αρρωστια στην σαρκα

 Περνωντας βλεπεις τρομακτικα μερη.
   ανατριχιαζεις απεναντι στην φρικιαστικη εικονα του ερημου δασους στα σκοταδια.
  Βλεπεις πλασματα να τρεχουν μουλοχτα και γρηγορα αναμεσα στα δεντρα
    κυνηγημενα απο κατι.
Σταματανε καθε τοσο στην κορυφη το λοφου 
  και ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝ στο κενο.
 ουρλιαζουν πονους, κραυγαζουν οτι τους τρωει τα σωθικα και 
 τρελενονται στην ιδεα της επαφης με το ασπρο φως της σεληνης.
           Ξημερωνει,
               ενας καπνος τυλιγεται γυρω τους και τα αγκαλιαζει στοργικα,
              τα τυφλωνει.
   Αφηνονται στο γλυκο του αγγιγμα 
                              και τα σκοτωνει περνωντας τους την ανασα.

κιτρινο.μπλε.μαυρο

Με το κιτρινο πουκαμισο    

   βαφει τον πιο φωτεινο  τοιχο του σπιτιου

φορεσε και κατι μπλε καλτσες για να μην περπαταει με γυμνα τα ποδια.ξυπολυτη. 

 Βαφει τον τοιχο οτι χρωμα θελει..πρεπει να ειναι ομορφος..ειναι ο πιο φωτεινος!

         ..Αρχιζει η μανια της. βαφει βαφει βαφει βαφει

Κλαιει.

Γελαει ξανα.

Θυμωνει!

βαφει με μισος                                 

ολο και πιο γρηγορα, ολο πιο δυνατα 

                                     ΒΑΦΕΙ ΒΑΦΕΙ ΒΑΦΕΙ ΒΑΦΕΙ.

 ...κοιτα λιγο πισω σου...ενα κοριτσι καθεται και πεθαινει κοιτωντας εναν μαυρο τοιχο                                                                                             κιτρινο.μπλε.μαυρο

..ηταν ενα συννεφο τελικα...

..ένα κορίτσι ντυμένο στα λευκά.

                                      .Φοράει κάτασπρο φόρεμα και τα μαλλία της επίσης ιδίου χρώματος, πιασμένα πάνω..

   ..τα χέρια της τεντωμένα μπροστά σκεπασμένα απο τα μακρυά μανίκια της.

 Υπνοβατεί.

Ονειρεύεται και περπατάει να ξεφύγει απο'δω..να φύγει απο αυτόν τον κόσμο..απο την πραγματικότητα.

    ..να ελευθερωθεί!

Ώχ! για κάτσε..είναι ένα σύννεφο τελικά...είναι ελεύθερη!τελικά